- Dikim için doğru dönem
- Dikimden önce
- Fidan dikimi
- Gerçek bir meyve bahçesi dikmek
- Dikim sırasında gübreleme
- Tesis konumlandırma
- Nakledilen fidelerin sulanması
Meyve ağacı dikimi özenle yapılması gereken bir işlemdir birkaç ama temel önlemlere saygı göstererek.
Her şeyden önce, seçmeniz gereken doğru dönem daha sonra köklerin gelişebileceği yumuşak bir toprak bulmak için güzel bir çukur kazarak devam edin.
İster bahçeye tek bir ağaç dikilsin ister profesyonel bir meyve bahçesi olsun, bitkinin seçilen yerde kalıcı olarak kalacağını akılda tutmak önemlidir: mümkün olan en iyi koşullar garanti edilmelidir. Bu nedenle şunları görelim meyve fi̇dani di̇ki̇mi̇ i̇çi̇n tüm faydali i̇puçlari Yer seçiminden ekim zamanındaki gübrelemeye kadar.
İçindekiler
Dikim için doğru dönem
Meyve bitkileri, birkaç istisna dışında, uyku halindeyken dikilir, yani sonbahardan kış sonuna kadar Zeminin donmuş olduğu ve bu nedenle çalışmanın imkansız olduğu dönemden kaçınmak.
Vejetatif uyanıştan sonra nakledilirse, bitki strese maruz kalabilir ve köklenmede bazı zorluklar gösterebilir. Kasım ve Şubat ayları arasında .
Dikimden önce
Toprağa bir meyve bitkisi dikmeden önce net bir fikre sahip olmak gerekir. Bu nedenle toprağı analiz etmek, konumu değerlendirmek ve dikilecek bitki türünü ve çeşidini seçmek önemlidir.
Yer seçimi
Ağacın nereye yerleştirileceği çok önemli bir parametredir. Bir bitkiyi bahçeye veya tarlaya koymak istiyorsak yerini değiştiremeyiz, ancak kesinlikle arsanın bize sunduğu en iyi yeri seçebiliriz .
Dikkate alınması gereken önemli bir husus da güneş ışığına maruz kalma Kuzey daha az uygundur, güney, güney-doğu veya güney-batıya maruz kalması daha iyidir. Aynı nedenle, binalar veya çitler gibi gölge kaynaklarına dikkat etmek iyidir.
Biri daha sonra seçimi tartmalıdır hakim rüzgarlar Eğer çok güçlü olursa, genç bitkiyi kırabilir veya en azından aşırı evapotranspirasyona, yani yapraklardan nemin terlemesine neden olarak bitkinin susuz kalmasına neden olabilir. yeterince korunaklı bir köşe ve böylece rüzgardan korunma ile ışığa maruz kalma arasında doğru uzlaşmayı bulmak.
Arazi tipi
Mevcut arazi türünü bilmek Özellikle dikilecek bitkiler çoksa ve bu nedenle satın alma masrafı büyükse, bir başka belirleyici faktördür. Doku gibi bazı parametreler kısmen gözle değerlendirilebilir: bahçeye sadece birkaç ağaç dikenler için önerilen sistem budur. Toprağın ph değeri, güneşe doğru basit bir harita ile kendi başına da ölçülebilir.
Öte yandan, gerçek bir meyve bahçesi için iyi bir uygulamadır bir toprak örneğinin analiz ettirilmesi Numune, arazinin çeşitli yerlerinden alt numuneler alınıp karıştırılarak elde edilir. Toprağı doğru bir şekilde almak için, genellikle henüz ayrışmamış organik madde bakımından daha zengin olan ilk 5 santimetrelik toprağı hareket ettirmeniz ve alttaki 20 santimetreyi bir kürekle kazmanız gerekir.Analiz için karışık toprak gerekir, ancak genellikle yarım kilo yeterlidir.
Genel toprak analizleri esas olarak aşağıdakilerle ilgilidir doku, ph, organik madde ve besin içeriği Son iki parametre, gübre girdilerine ve bitki sökümlerine bağlı olduğu için zaman içinde değişkendir. Farklı meyve türleri kendi toprak gereksinimlerini gösterir, ancak neyse ki belirli bir uyum sağlama kapasitesine de sahiptirler. Genellikle analize agronomik bir yorum eşlik eder.
Tür ve çeşit seçimi
İkliminizi ve arazinizi bilerek şunları yapabilirsiniz seçim yapmak ve hangi bitkilerin ekileceğine karar vermek .
Kuzeyde düşük sıcaklıklardan zarar gören narenciyelerden vazgeçmek zorunda kalacağız, güneyde ise birçok elma ve armut çeşidi soğuk havalarda ihtiyaçları karşılanmadığı için üretim yapmayacak.
Çok ağır ve boğucu topraklar şeftali ve kayısı ağaçları için zorluklara neden olabilir ve bu değiştirilmesi zor bir sınırlayıcı faktördür, oysa bir element eksikliği veya yüksek veya düşük pH organik tarımda izin verilen ürünlerle de düzeltilebilir.
Tür ve çeşit seçimi aynı zamanda kişisel zevke ve yıl boyunca mümkün olduğunca geniş bir alana yayılmış meyve elde etmek istenip istenmediğine de bağlıdır.
Dikkate alınması gereken bir faktör de, belirli çeşitlerin türlere özgü hastalıklara, özellikle de mantar hastalıklarına karşı direncidir. Genellikle daha dayanıklı olan eski çeşitler bulunur. Organik yetiştiricilikte, aşağıdaki hususlar önemlidir dayanıklı çeşitleri seçin, savunma ürünlerine olan ihtiyacı sınırlandırmaktadır.
Öğütülmüş veya çıplak kök ekmek
Bir bitki diktiğimizde onu bulabiliriz toprak parçalarında veya saksılarda ya da çıplak köklü, ya da topraksız.
Genel olarak, çıplak köklü bitkiler daha gençtir; onları dikmek için derinlemesine bir çalışma yaptık.
- Çıplak köklü bitkilerin dikimi
Fidan dikimi
Bir meyve bitkisi dikmek için toprağa bir çukur kazmak en az 50 cm derinliğinde (tercihen 70 cm) ve benzer genişlik ve uzunlukta olmalıdır.
Toprağın çok killi olduğu ve bu nedenle sıkışmaya özellikle eğilimli olduğu yerlerde, çukurun boyutunu 1 metreküpe çıkarmak en iyisidir, böylece bitkinin kökleri büyümek için iyi miktarda yumuşak toprağa sahip olur.
Pietro Isolan bir videoda bize bir meyve ağacının (bu durumda bir armut ağacı) nasıl dikileceğini gösteriyor:
- Bir bitki nasıl ekilir: videoyu izleyin.
Gerçek bir meyve bahçesi dikmek
Küçük bir meyve bahçesi dikerken her bir meyve bitkisi için ayrı çukurlar da açılabilir. mekanik toprak işleme tüm arazide gerçekleştirilebilir Ancak her iki durumda da sıra düzeni ve ekim şekilleri devreye girer.
I sıralar düz çizilmeli, fidanların yerleştirileceği noktalara referans olarak geçici kazıklar dikilmelidir.
Dikim mesafeleri türlere ve çeşitlere bağlıdır Örneğin, elma ağacını çok küçük tutan bir dikim şekli olan iğ kalıbında yetiştirilen elma ağaçlarında sıra arasında 2 metre bırakabilirken, incir veya kaki bitkilerinde en az 5 metre bırakacağız.
Ayrıca, kayısı ve kiraz ağacı gibi türlerin de benzerlerine ihtiyaç duyduğunu unutmayın. polen taşıyıcılar ve bu nedenle karışık bir meyve bahçesinde birkaç örneği birbirine yakın koymanız gerekir.
Dikim sırasında gübreleme
İmplantasyon sırasında organik gübrenin çukurdan toprağa karıştırılması çok önemlidir En uygun gübreler, bitki başına en az 4-5 kg miktarında, iyi olgunlaşmış kompost veya gübredir.
Gübre derine gömülmemelidir: Bunun nedeni, içerdiği besin maddelerinin ağaç kökleri tarafından emilmeden önce inorganik moleküllere indirgenmesi gerektiğidir. Organik maddenin mineralizasyonu olarak adlandırılan bu süreç, esas olarak oksijen varlığında ve dolayısıyla toprağın daha yüzeysel katmanlarında yaşayan aerobik mikro organizmalar tarafından gerçekleştirilir.Sonuç olarak, bir çukurun dibine gömülen kompost ve gübre pratikte boşa gidecektir: bunları yukarıdaki katmanlara dağıtmak daha iyidir.
Titiz olmak için, çukurun kazıldığı anda aşağıdakileri yapmak daha iyidir yeryüzünün yüzeyini yeryüzünün derinliklerinden ayırmak Organik gübre daha sonra sadece toprağın üst kısmına karıştırılacaktır. Kompost veya gübre esas olarak toprak düzenleyicidir, yani toprağı geniş anlamda verimli hale getiren maddelerdir ve bu organik tarım yapanlar tarafından her zaman dikkate alınmalıdır. Çok yıllık ağaçların gübrelenmesidikim sırasında yapılan gübreleme ile biter ve bu konu hakkında daha fazla bilgi edinmek için meyve bahçenizi nasıl gübreleyeceğinizi okuyabilirsiniz.
Tesis konumlandırma
Meyve bitkisi dik olarak dikilmelidir Çok derine gömülmemeli, aşı noktası toprak seviyesinin üzerinde görünmelidir. Bitki için iyi bir ankraj sağlamak için toprak ayaklarla yeterince sıkıştırılmalıdır. diş telleri Genç fidanları rüzgardan korumak ve düz büyümelerine rehberlik etmek için ahşap.
Nakledilen fidelerin sulanması
Dikimden sonra, bir kişi bitkiyi bolca sulayın ve bunu yağış düzenine bağlı olarak ekimden sonraki ilk 2 veya 3 yıl içinde bile düzenli olarak yapın. Gerçek bir meyve bahçesinde damla sulama sistemi kurmak daha iyidir.
Sara Petrucci tarafından yazılan makale
