- Dairesel Pfeiffer kromatografisi nedir
- Kağıt kromatografisi ne için kullanılır?
- Kromatografi ile analiz nasıl yapılır
- Kağıt üzerinde kromatografi nasıl okunur
Pfeiffer kağıdı üzerinde dairesel kromatografi toprak sağlığını değerlendirmek için bir teknik .
Bunun ne olduğunu ve işlediğimiz toprak hakkında daha fazla bilgi edinmek için nasıl yararlı olabileceğini, özellikle de sadece normal bir laboratuvar analizinin kimyasal ve fiziksel unsurlarını değil, aynı zamanda aşağıdakileri de araştırarak öğrenelim mikroorganizmalara bağlı biyolojik doğurganlık göz önünde bulundurularak .
Burada öğreneceğiz kağıt kromatografisi gerçekleştirin ve bu analizin sonuçlarının yorumlanmasına ilişkin bazı ipuçlarını birlikte göreceğiz.
İçindekiler
Dairesel Pfeiffer kromatografisi nedir
Kağıt üzerinde dairesel kromatografi 20. yüzyılın ortalarında Alman bilim adamı tarafından icat edilmiştir Ehrenfried E. Pfeiffer Biyodinamik tarımın kurucusu Rudolf Steiner'ın işbirlikçisi.
Bunlar Niteliksel bir toprak analizi Klasik kimyasal-fiziksel analizlerden farklı olarak, sayılar ve değerlerle ifade edilen bir sonuç vermez, ancak yorumlamak bizim görevimiz olacak bir görüntü döndürür.
Görüntülerin zor ve her zaman kesin olmayan bir şekilde yorumlanması da dahil olmak üzere çeşitli sorunlar sunan bir yöntem olmasına rağmen, son çalışmalar bu tekniğin geçerliliğinin artmasına yol açacak cesaret verici sonuçlar elde etmektedir.
Aslında ortaya çıkıyorlar görüntü şekilleri ile standart analizle belirlenen belirli unsurlar arasındaki korelasyonlar Bu iyi öncüllerin de teşvikiyle Interlab grubu 2009'dan beri görüntülerin okunmasını standartlaştıran ve öznel bileşeni azaltan bir protokol üretmeye çalışıyor.
Kağıt kromatografisi ne için kullanılır?
Toprak sadece besin maddelerinin bulunduğu bir kap değildir; Bitki gereksinimlerini matematiksel formüllerle hesaplamak indirgeyici olacaktır. Toprağın temel bir bileşeni de biyolojik kısmıdır, yaşamak Her organizma kendi içinde o kadar çok sayıda reaksiyon üretir ki, bunların yarısını bile hala bilmiyoruz.
Bir toprağın verimliliğini değerlendirirken üç alan göz önünde bulundurulmalıdır:
- kimyager
- FİZİK
- biyolojik
Kağıt kromatografisi mikrobiyal, bakteriyel ve enzimatik aktivitenin varlığını görmemize yardımcı olur Uzmanlaşmış laboratuvarlarda yapılan klasik kimyasal ve fiziksel toprak analizleri tarafından genellikle göz ardı edilen biyolojik verimliliği de ihmal etmemektedir.
Biyolojik doğurganlığın kimyasal olarak ölçülmesi, karmaşık olduğu kadar zaman alıcı (hem para hem de zaman açısından) yöntemlerin kullanılmasını gerektirecektir.
Kromatografinin kimyasal-fiziksel analizlerin yerini alması değil, tamamlayıcı bilgi sağlaması amaçlanmaktadır toprak sağlığı durumunun daha eksiksiz bir resmini elde etmeye yardımcı olur.
Kromatografi ve rejeneratif organik tarım
Bu toprak analiz tekniği, toprağın biyolojik sağlığı hakkında bir fikir verdiği için Organik ve Rejeneratif Tarım (AOR) yöntemlerinin bir parçasıdır ve uzun vadeli verimliliği artırma arayışında temeldir.
Aslında, aşağıdakiler için de kullanılır Bir toprak yenileme süreci başlatıldığında toprakta meydana gelen değişiklikleri doğrulamak .
Basit bir yöntem olması, evde de uygulanabilir ve ucuzdur, İster mevsimsel ister yıllık olarak yapılsın, uygulanan tekniklerin işlevselliğinin doğrulanmasına yardımcı olur.
Kromatografi ile analiz nasıl yapılır
Pfeiffer'in dairesel kromatografisi, ucuz malzemelerle uygulanabilir bir analizdir ve özel bir laboratuvar gerektirmez.
Bunu gerçekleştirmek için gereken çeşitli adımlara bakalım.
Toprak örneği
Her şeyden önce, gerekli olan analiz için toprak örneği alın.
Anlamlı bir analiz yapabilmek için daha fazla toprak örneği alın Numuneler ayrı ayrı ya da tek bir numune halinde birleştirilerek analiz edilebilir.
Arazi bahçe tarımına tahsis edilecekse, numune toplanır toprağın ilk birkaç santimetresinde (sadece hava ile temas eden kısmı ortadan kaldırarak), eğer Meyve bahçesi, zeytinlik veya asma gibi kalıcı ekimlerde daha derine inmeniz gerekir.
Malzemeler
Bir pfeiffer kromatografisi gerçekleştirmek için aşağıdaki malzemelere ihtiyacımız olacak:
- 0,5 gümüş nitrat çözeltisi
- 1 sodyum hidroksit çözeltisi (NaOH, damıtılmış suda kostik soda)
- Whatman Dairesel Filtre Kağıdı No. 1 (veya No. 4) 15 cm çap
- Bir Petri kabı
- Bir Erlenmeyer şişesi (veya cam kavanoz)
- Bir şırınga
Dava süreci
Gerekli malzemeler toplandıktan sonra, toprak örneğini iki veya üç gün kurumaya bırakın. Toprak kuruduğunda, en kaba kısımları (taşlar ve kökler) çıkarmak için eleyin ve ardından çok ince bir karışım elde edene kadar porselen veya cam bir havanla öğütün.
Bu bileşikten 5 gram tartın ve bir Erlenmeyer şişesinde veya kavanozda 50 ml %1 NaOH çözeltisi ile birleştirin. İki bileşik iyice karışana kadar çalkalayın. 15 dakika bekleyin ve tekrar çalkalayın. Çözeltiyi 45 dakika daha bekletin ve tekrar çalkalayın. Son olarak, katı bileşenin çökmesi için çözeltiyi 5 saat bekletin.
Bu arada, filtre kağıdı diskini hazırlayın. Kağıt diskin ortasındaki bir deliğe yaklaşık 2x2 cm'lik bir filtre kağıdı fitili yerleştirin. Bir Petri kabına birkaç damla gümüş nitrat koyun ve diski fitil takılı olarak yerleştirin, böylece sıvı emilebilir ve emilim yoluyla diske geçecektir.
Fitili çıkarın ve diski karanlık bir odada kurutma kağıdı üzerinde kurumaya bırakın (3-6 saat). Diskler hazırlandıktan sonra 3-5 saat içinde kullanılmalıdır.
Bekletilen toprak özütünü geri alın ve bir şırınga ile yüzey sıvısından 1,5 ml alın ve bir Petri kabına koyun.
Kuru kağıt diskin ortasına yeni bir fitil yerleştirin ve aynı emme prosedürünü çekilen sıvı ile tekrarlayın. 10 ila 30 dakika boyunca çözelti merkezden yaklaşık 6 cm'ye ulaşana kadar emmesini bekleyin.
Dağınık ışıkta kurumaya bırakın, görüntünün tamamen gelişmesi birkaç gün alacaktır.
Kağıt üzerinde kromatografi nasıl okunur
Bir kromatografiyi doğru yorumlamak yılların deneyimini gerektirir, ancak kolayca tespit edebileceğimiz yinelenen unsurlar vardır.
Görüntüyü dört bölgeye ayırmak gelenekseldir: merkez, iç, orta ve dış; her bölgenin kendi baskın anlamı vardır:
- Orta bölgeden toprağın oksijenlenme durumunu çıkarabiliriz; orta ve orta bölgelerdeki koyu renkler az oksijenli ve dolayısıyla sıkışmış bir toprağı gösterirken, daha iyi bir yapıya sahip topraklarda renkler daha açık ve parlak olacaktır.
- İç bölgede mineral ve inorganik bileşenler görülebilir.
- Orta bölgede organik madde bileşenleri çökelir.
- Dış bölge, bakteriyel aktivitenin sergilendiği ve hümik ve fulvik asitler, enzimler, vitaminler ve proteinler gibi basit veya karmaşık organik bileşiklerin biriktiği alandır.
Ancak, yorumlama ayrı ayrı ele alınan alanlarla sınırlı kalmamalıdır Bunlar ve bir bütün olarak görüntü arasındaki etkileşim de aynı derecede önemlidir.
İyi kalitede bir toprakta dört bölge bulanık bir şekilde bir arada bulunur ve merkezden dış bölgeye doğru radyal çizgilerle iç içe geçer; bunun aksine, az organik madde ve düşük mikrobiyal aktiviteye sahip topraklarda, farklı bölgeleri birbirinden çok ayrı, farklı oranlarda ve özellikle dış bölgelerde eşmerkezli dairelerle ayrılmış olarak görebiliriz.
Deafal'dan Nora Levi'nin makalesi